مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من
گاهِ روییدنم باران مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند.
گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالنده ام سازد.
گاهِ بیماری ام، طبیبی بودی که دردم را می شناسد و درمانم می کند.
گاهِ اندرزم، حکیمی آگاه که به نرمی زنهارم دهد.
گاهِ تعلیمم، معلمی خستگی ناپذیر که حرف به حرف دانایی را در گوشم زمزمه می کند.
گاهِ تردیدم، رهنمایی راه آشنا که راه از بیراهه نشانم دهد.
مادر تو شگفتی خلقتی، تو لبریز از عظمتی؛ تو را سپاس می گویم و می ستایمت.
نظرات شما عزیزان:
kheilyyyyyyyyyyyyyyyyyy
ghashang boooooooooooooooood
omidvaram movafagh bashi be webe manam sar bezan khoshal misham nazaram yadet nare
ghashang boooooooooooooooood
omidvaram movafagh bashi be webe manam sar bezan khoshal misham nazaram yadet nare
موضوعات مرتبط: مطالب خواندنی ، ،
تاريخ : شنبه 24 تير 1391 | 14:57 | نویسنده : spring girl |
تبادل
لینک هوشمند
